Dáááág Drukke December Dagen!
De scholen zijn weer begonnen en de rust is teruggekeerd. Elk jaar heb je de terugkerende decemberhectiek, die iedereen wel (her)kent. Dit keer was ik niet heel goed voorbereid deze maand ingegaan. Zo had ik drie e-mails over pietengym ontvangen en had er alleen de belangrijkste boodschap uit onthouden: Maandagochtend, groep 1-4, pietengym en hoofdgebouw.
Zo dacht ik dat alle groepen 1 tot en met 4 op maandagochtend tegelijk pietengym zouden hebben. Het leek me wat druk, maar daar had school vast wat op bedacht. Ik had mijn zoon en dochter erop voorbereid dat ze samen gym zouden hebben en ze hadden afgesproken dat ze met zijn tweeën zouden spelen.
Op school aangekomen zag ik wat andere verwarde ouders, want noch de klas van mijn zoon, noch de klas van mijn dochter was bij het gymlokaal te vinden. De gymlerares vertelde ons dat iedereen in zijn eigen klas zou beginnen en dat er per klas gegymd zou worden. Ok, ik moest de kinderen naar de klas brengen dus. Voor mijn dochter was dat geen probleem, want haar klas is in hetzelfde gebouw, maar mijn zoons klas is in een ander gebouw. Zo kwamen we vijf minuten te laat op school. Ik bied vriendelijk mijn excuses aan aan de lerares met de boodschap dat we bij de pietengym stonden, waarop de lerares antwoordt dat ze er een e-mail over had gestuurd. Ik zei dat ik zoveel e-mails over de pietengym had ontvangen, dat ik het niet allemaal meer kon bijhouden, waarop de juf mij berispte door te vertellen dat ik moet lezen, lezen, lezen.
Een berisping van de juf wil natuurlijk niemand, dus ik had mij voorgenomen de rest van de maand december wat meer te focussen op alle activiteiten. Zo maakte ik screenshotjes van belangrijke e-mails, zodat ik niet meer door mijn inbox hoefde te zoeken, en zette herinneringen in mijn agenda. Op maandag moesten we een jampotje met een nep waxinelichtje meenemen, op dinsdag een kaars met groen en versiersels voor een kerststukje, op donderdag ontbijtbroodjes voor het kerstontbijt van mijn zoon en pizza voor het kerstdiner van mijn dochter. En oh ja, ik zou ook nog helpen bij het kerstontbijt. Alle spullen waren gehaald en alles stond op een briefje, dus het ging helemaal goed. Wat ben ik blij dat ik maar twee kinderen heb!
Op maandag kreeg ik een herinnering dat dinsdag het kerstdiner was op de BSO. Wat goed dat ik dat in mijn agenda had gezet, want ik was het compleet vergeten! Ik was trots op mijzelf! Mijn zoon kon helaas niet, want hij had zwemles. Op dinsdagochtend, ik was mij aan het klaarmaken voor een sollicitatie, bedacht ik me dat het wel sneu was voor mijn zoon dat hij het kerstdiner zou missen. Ik bel de zwemclub op en vraag of hij op een andere dag kan lessen. Dat kan. Ik app de BSO dat hij alsnog bij het kerstdiner is, waarop ik als antwoord krijg:
- Welk kerstdiner?
- Jullie kerstdiner, vanavond.
- Maar wij hebben helemaal geen kerstdiner
- Dat stond toch in de nieuwsbrief?
Ik bel de manager van de BSO op en zij geeft aan dat het verzet is naar de kerstvakantie. Excuses voor het ongemak. Ik zoek weer door mijn e-mails, maar kan er geen bericht over vinden, bel de zwemclub – gelukkig, ik kan de ruildag weer ongedaan maken -, en spring op mijn fiets op weg naar de sollicitatie, waar ik precies op tijd aankom (zonder al te veel te zweten).
’s Middags haal ik mijn zoon op voor de zwemles en terwijl wij naast het zwembad wachten totdat de les begint, komt de zwemleraar naar me toe en vraagt:
- Heeft mama geen zwemkleding aan?
- Hoe bedoel je?
- Vandaag is het ouderzwemmen.
Ik ben blij dat de rust weer is teruggekeerd en heb nu elf maanden om me nóg beter voor te bereiden op de Sint – en Kerst drukte van dit jaar. Vanmiddag is er nieuwjaarsborrel op de BSO. Of we hapjes mee willen nemen. Ik sla dit keer maar even over. In december ben ik er weer bij….
Foto van Pixabay
